Adı Neydi Şiiri - Himmet Aygüt

şimdi sen çocukluk diyorsundur bu yaptığıma
benim gibi bu oyunun nasıl oynandığını bilmeyenlere
çocuk diyorsundur ama güz yangınıydı bu
kimin neye nasıl yandığı meçhul olsa da
herkesin bir açıklaması vardır şimdi kendine
kendi haklılıklarında

ben cep harçlığımı çıkartıyorum
efkâr dolu sesimi sana duyurabilmek için
yazdığım şiirlerle
hem böylece uzak tutuyorum kendimi
en çok da kendi içimdeki meyhanelerden
uzak duruyorum bana dair söylediğin yalanlardan
ki onlar çok güzellerdi be kadın

ortalık dağınık ustalar çalışıyor hücrelerimde
kapı pencerelerimi düzeltmek için
öğreniyorum korkma
ayık olmadığım tüm zamanlarda yaptığım gibi
bir yere gitmiyorum buradayım aslında

çok beğendim kendimi bu gün
açık yeşil gömlek öyle pantolon
ve uygun ayakkabılarla
ateşi devşirmiştim dudaklarımdaki ıslıklarda
ama veresiye olduğunu biliyordum serinliğin
çığlıklarımda tizlerin noksanlığından

ölü müyüm ben şimdi sahi söyler misin
hoşça yanarak yenildiğim savaş yangınları ortasında
çok dostça olmadı bu son dediğim farkındayım
kaçık bir herif aşk deyince iyice çekilmez olabiliyor böyle
usta bir kadının 'ben dedimdi' li onca sözleri sonrasında

adımı yalan koysam bile
dolmuyor sen ve ben arasındaki o uçurum
ne dermanlar bana ne dert hiç biri
gülüşlerimden yine nefret ediyorum
zor bir bulmacayı bir kez daha kolayca çözmüşlüğümden

seni izliyorum tüm alanlarda
her bir yana haber salarak
sesini yüzünü,gülüşünü seyrediyorum
hiç umursamadan
belki yaralıdır gözlerin çünkü Tarabya sırtlarından
bağır çağır Boğaz’ın sislerinde kaybolurken
ben en çok seni öldürüyorum

dar sokaklarımın birinden çıktın işte
renginle duruşunla
eksilttikçe çıktın ben bende seni
ay doğar gibi
yaralı yüzleri sevdiğimi tahmin etmişliğinden
belki gecenin tüllerle oynamasını sevdiğimi bildiğinden
özenti aşklara nefretimden hiç söz etmemişliğimden
bendim belki de yol göstericin karanlığımda
mesul bendim öyle çıkıp da gelebilmişliğinden

güz yangınıydı benimki
neden neye nasıl yandığım bende meçhul
senin de bir açıklaman vardır kendine
dedimdi diye başlayan ve yine akla gayet yatkın
çocukça diyorsundur
çocukluk diyorsundur muhtemelen iyi de
iki çocuğun güz ateşiyle oynadığı o oyunun
adı neydi kadın