Adı Nermin Şiiri - Fatih Efe

Sanki evvel ki yaşantımda ki iyiliklerimin kazancıydı bu dünya!
Melek ruhuyla etrafımı sarmış insanlarla uyandım bu hayata. Hepsi birbirinden önemliydi elbette ama ismiyle müsemma Ruhunun zerafetinde Nerminlik beden bulmuş bir ablam var; Adı Nermin.
Okumayı öğrendiğim o yıllarda Şiirleriyle hayattan bir yol edindim. Yıllarca onu yaşadım, onu tanıdım, onu hissettim, onu dinledim, onu okudum. Bir örnek teşkili ablam. Her güzel şey onda birikmiş. Biz onu tanıdıkça o yeni güzellikler katıyordu kendine ve Bu birikimi çeşit çeşit çevresine dağıtan bir distribütör gibi.
Yaşım Otuz beş, son yıllarda ''anlatmak'' kelimesini ''yaşamak'' ile yarıştırdığım çok oldu. Tarih kitapları mı Coğrafya kitapları mı Sözlükler mi dersiniz geçmişten günümüze, dünyanın bir ucundan bu ucuna ölçümler, misaller, kelimeler geliştirdim ama yine anlatamadım. ''Seni yazmak, Seni anlatmak'' diye başlık attığım şiirlerin başlığında kaldı hep, Yaşanıyordu da anlatılamıyordu. Rabbim bize anlatmıştı da yıllar geçtikçe biz anlıyorduk. Yıllar geçtikçe de anlayacağız. ama içimdeki şarkıları şiirleri okuyamayacağım. Sadece adıyla sesleneceğim ''Nermin ablam'' diyerek...
Yine pes ettim...
Dedim ya anlatamıyorum diye.
O kadar çok...
Sığmayacak bu dünyaya...