Adı ne ki bunun? Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Çift kişilik yatağımda,
Bir ben; bir de o.
Her gece koynuma giriyor ilham...

Gözlerim kapalı kalbim uykuda.
Şöyle deliksiz ah bir uyusam
Kolay mı öylemi sanıyorsun?
Hem hayal hem dağarcık lazım
Ne kadar yazsan da hayal hanene,
Hem defter hem kalem de lazım.

Öyle bir sevgili ki uyutmuyor,
Geçirme vaktini uykuda diyor...

Oysa bundan sonra bana ne lazım
Onun bana benim de, ona geçiyor nazım
Boşanalım diyorum bazen kızınca,
Tutmuş yüreğimden bırakmaz bu İlham Hanım
Cennete bile göndermek istesem
Ayrılıp da gitmiyor...

Yine bir uykuma mal oldu;
Gerekli mi gereksiz mi bilmem bu şiir?
Karınca gibi çalışıyor insanlar kaynıyor şehir
Bense Ağustos böceği gibi çalıp da oynuyorum
Ne yapayım kanımda, canımda yazmak var doyamıyorum...

11/Haziran/2007