Adı Mülayim Şiiri - Bayram Çinkil

ADI MÜLAYİM

Kırk bir kere maşallah!
Hık demiş babasının;
Kırk bir kere maşallah!
Babasının oğlu da..
Anasının değil.
Kırk bir kere maşallah!
Böyük adam olur inşallah.
Akıllımı akıllı amcası..
Uslu mu uslu,
Kara kaşlı,
Kara gözlü,
Selvi boylu,
Güzel huylu..
Soylu mu soylu,
Saygılı mı saygılı,
Mert mi mert..
Şu duruşa,
Şu endâma..
Şu işveyle naza bakın;
Sanırsın ki Dadaloğlu.
Durmayın da selâm çakın.
Dersleri de hep pekiyi;
Adı mülâyim, soyadı yâver;
Onu arkadaşları da çok sever,
Öğretmenleri de.
Geçince bir yirmi beş yıl..
Hem anneyi, hem babayı döver.
Babaaa! para lâzım.
Ne parası ulan?
Eşşek kadar adam oldun işte..
Git çalış!
Ya! Babaaa!
Baban ölsün de
Babasız kal e mi?
Ya! baba ya!
Ne var oğlum?
Para dedim, para..
Ne parası ulan?
İtoğlusu, köpoğlusu, eşşoğlusu..
Tuu, senin sülâlenin....