Adı melike ..... Gülüşü sam rüzgarı sıcacık bakışı kartal gibi gülüşü bir aslanın yavrusunu ısırması gibi alıp dağların doruklarına götürmesi gibiydi dağların eteklerinde giderek küçülen evler tepelerde bir kaya parçası gibi görünüyordu. şimdi yaklaştıkça mantar gibi görünen evlere dönüyordu bir anda,esen dağların doruklarından rüzgar,virana dönmüş yığma kerpiç evlerin pencerelirinden içeri uğultuyla sanki başka bir dünyadan gelmiş yaratıkların sesleri gibiydi. Tenleri karartan rüzgar çölün ve kızıldenizin öfkesi sevinciyle karışıyordu..şimdi uçsuz bucaksız bu çölün ortasında bir kraliçe bakıyordu kaderine ne kadar güçlüydü bu yüzyılında,peki binlerce yıl sonra bir kürdün melikesi hatıralanacakmıydı hayvanların bağlandığı yağlı bir urganda, sonsuzluğa giderken….30.09.2017 istanbul
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta