Gölgeme değen yabancı bir elin soğukluğunu hissediyorum.
Ne zamandır böyleyim bilmiyorum.
Ne çok düşünüyorum geçmişte kalanlara,
Bir pranga var ki!
Geleceğe yol almaktan korkuyorum.
Her şeyi geride bırakıp,
Göklere uzanıp bir yıldız almak istiyorum.
Gönlümün huzura biat ettiği günler ne kadar da uzakta.
Çırpınıp çırpınıp çıkamıyorum içimdeki dehlizden.
Mucizesini arayan kanatlarım kırık,
Her bir yanımda esen hercai rüzgarlar,
Bilinmezlikler şarkısını besteliyor.
Kim bilir!
Yaşamak belki de böyle bir şey,
Bazen bir fanusta,
Çoğu zaman ateşin içinde bir kıvılcım.
Yanmak hem de ne yanmak,
Kor alev oluncaya kadar,
Kül oluncaya kadar yanmak.
Yaz deniyor bana yaz!
Yazdıklarımın şöyle bir kenarda dursun.
Ah yazamadıklarım!
Soruyorum kendime,
Dün kimdin?
Bugün kimsin?
Onca zaman sonra anladım.
Benimkisi,
Adı konulmamış yalnızlık hikayesi.
Kayıt Tarihi : 14.4.2022 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O vakit beden arınır çevre daralır
Kendimizle yepyeni yola çıkılır
Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık
Selam ve saygılarla
İçi beni , dışı alemi yakar misali ...
Saygı ve selam ile
Dile vuranlar için.
İşte asıl şiir onlardır...
Hem de "en iyisi, en etkilisi..."
Adı konulmamıştır, henüz...
Yaşadığımız ama hep yalnız kaldığımız,
Hislerimiz, diyemediklerimiz...
Tebrikler Serkan Bey, Kardeşim..
......sessizlik........
Tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (6)