Ne dağlar, ne yollar, ne de ayrı geçen nice yıllar...
Ne ayrılığın hasreti, ne özlemin...
Ne de bir söz edemeyişin...
Adını koyamasam da bu sevdanın,
Uzak olur musun hiç, gönüldeyken sen?
Yeter mi sessiz gidişlerin, hiç unutmaya?
Ne bir gülüşünü görmeyişim,
Ne seninle doyasıya tatlı bir sohbet edemeyişim,
Ne de elime değmeyen ellerine uzanamayışım...
Ne de gözlerime bakmayan,
İçinde kaybolmadığım güzel gözlerinin hasreti varken yüreğimde...
Yüreği yüreğime değmeyenim!
Hiç uzak olur musun?
Hiç uzak olur musun benden?
Hiç yeter mi sensizliğin kimi zamanki sessizliği?
Yeter mi hiç seni unutmaya bunlar?
Gönülden gönüle, el değmeden, gönlü gönlüme akmış…
Ben şimdi sende tutuklu kaldım!
Ne yasaklar, ne geceler,
Ne de gündüzler…
Ne de seninle sensizlikle…
Uzak olur musun sen benden?
Unutulur musun hiç sen?
Gönlümdeki yerinin bir adı yok…
Yok ama anlatılmaz kelimelerle,
Anlatamaz senin sevdanı!
Kelimeler anlamsız kalır hep…
Gözlerim, gözlerinin içinde kaybolma hayalinle,
Ruhum hep sana firarda şimdi!
Beynim, muhabbet hapis yemişçesine çaresiz,
Bir tutuklu…
Kalbimin en derin yerindeyken,
Bir çırpıda hayallerle sana ulaşmak için çırpındıkça
Vurgun yemiş aklım şimdi...
Engel olur mu hiç seni unutmaya?
Olmaz! Olmaz! Olamaz!
Ben sende tutuklu kaldım...
Ne yollar, ne yıllar…
Sana bakmayan gözlerimle sol yanıma bakınca:
Sen!
Sen bana hiç uzak olur musun?
Şimdi sen söyle…
Adını sen koy bu sevdanın!
Sol yanımda olanım…
Uzakta olsa da unutulmazım…
Ben sende tutuklu kaldım!
Adı konmayan tutuk sevdam…
Kalır mısın?
Ne dağlar, ne yollar, ne de ayrı geçen nice yıllar…
Ne ayrılığın hasreti, ne özlemin,
Ne de bir söz edemeyişin…
Adını koyamasam da bu sevdanın
Uzak olur musun hiç, gönüldeyken sen?
Yeter mi sessiz gidişlerin, hiç unutmaya?
Ne bir gülüşünü görmeyişim…
Ne seninle doyasıya tatlı bir sohbet edemeyişim…
Ne de elime değmeyen ellerine uzanamayışım…
Ne de gözlerime bakmayan,
İçinde kaybolmadığım güzel gözlerinin hasreti varken yüreğimde…
Yüreği yüreğime değmeyenim!
Hiç uzak olur musun?
Hiç uzak olur musun benden?
Hiç yeter mi sensizliğin, kimi zamanki sessizliği?
Yeter mi hiç seni unutmaya bunlar?
Gönülden gönüle,
El değmeden,
Gönlü gönlüme akmış…
Ben şimdi sende tutuklu kaldım!
Sen...
Adı konmayan tutuklu sevdam…
Kalır mısın?
Kayıt Tarihi : 7.12.2023 00:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!