Adı Konmamış Çocuk Şiiri - Süleyman Torlak

Bir bahar günü
Adı konmamış bir çocuk doğurduk.
Atalarımızı çağırdık
Bir ad versinler, diye.
Tarihi yerle bir ettiler
Konacak adı bilemediler.

Yılmadık,
Eşi dostu çağırdık!
Güldüler, ağladılar
Tarifi yok, dediler.

Yetinmedik,
Şafağa el verdik;
Baş eğip ovalaştık dağlara!
Bir ad verin, diye
Figanımız çıktı azmana...

Ve başka bir bahar günü
Adı konmamış çocuğumuzu
Gömdük toprağa..
Öğrenememiştik,
Doğumların ilkbaharda,
Ölümlerin sonbaharda olduğunu.
(Eylül-2003)