Adı Konmalı Şiiri - Yusuf Bilge

Nazlı gecelerin ceylan gözleri,
Özdeş yansılara rehin düşünce,
Aşığın kıvılcım bakışlarında,
Ağyar üfürüşle kandil sönünce,
Sevgilere pazar, kalplere mezar
Kurguladı sanal aşklar merkezi,
Yad-yaban telkinler zebunluğunda
Soğudu Leylâ’nın o kor nefesi.

Rol kesen tiplerin iz-düşümünde,
Tepe-göz devlere yaranamadık;
Güvensiz, alıngan, el güdümünde,
Gecelere bile sığınamadık...

Bilinç örseleyen cin vurguların,
Farkına varmadık gereken yerde;
Papağan efekti şov kurguların,
Hışmına uğradı çok şey evrende...

Duygu yağmasına göz yumulalı,
İnsanı, insanca seven yaralı;
Korkan gönüllerde aşk tükenmekte,
Böyle tükenişin, adı konmalı...