Adı kavuşmak olsun Şiiri - Fatih Taşkın 2

Son kötü gündü belki dün,
Yada yarın en güzel olan gün.
Umayım! bu havada bir şey var bugün
Dün ile yarın arasında bugün
Huzur ile biz arasındaki madeni para değerindeki hüzün.

Çekip alsalar bizi bu zamandan,
Derdin, ekmeğin zincirlerinden kurtarsalar,
Güllerin en kırmızı, papatyaların en beyaz olduğu günlere bıraksalar.
Neşeden eksik kalmasın yüzümüz,
Bir tutam çiçekle güler bizim yüzümüz.

Sefalet kalsın para ile gülen yüzlere,
Zenginliğimiz yeter gamzeli yüzlere,
Umayım, bir salı sabahı gördüm seni
Karanlık, soğuk, kalem, kağıt dolu bir yerdi
En kırılgan kavruk en zor günümde
Hoş buluştuk biz seninle.

Ayaklarıma dikenler, camlar, çiviler battı,
Yükseklerden düştüm,
Sırtıma onlarca mermi battı
Canım günlerce yandı..
Bir 29 Mayıs akşamında kendimle delirdim,
Soğuk mermilerle yıllarca seviştim.
Ayazlarda mermiler yıllarca canımı acıttı,
Bir sözün yıllardan öte kanımı akıttı.

Sınırdışı edilmiş bir yürek isterim,
İsyanlarla dolu bir heves isterim.
Biz bu hayatta seninle yeniyiz,
Kaderimizi birlikte iman gibi isteriz.
Varsan kaderi tekrar yazmaya,
Kadir gecesine kadar Şems ile Mevlana olmaya.

Kılıcın dilinmiş meğer
Kılıcınla celladım olmak istersen eğer..
Zarar gelmesin keskin kalsın ağzı,
Sen dokunma bende kalsın ölümün günahı.
Eğer yakacaksan bu bedeni
Okyanus olmuş tenine at bendeki külleri
Son nefesim elinden olursa eğer
Hakkım helal olsun bende kalmaz ne gam nede keder.

Yalnız padişah olacağıma
Bir kilimi paylaşan Derviş et beni
Her sabah kızılcık şerbeti içeceğime
Tuzuna razı et beni
Yokluğunda terbiye olacağıma
En karanlık gecelerde lime lime etsinler bedenimi.

Seni görmeyecek bu gözlerde peçe olsun
Güneşe hasret günler yeminim olsun
Bu yürek sensiz ateşperest,
Senin gözlerinle imanım derdest.
“Nur” İle var et “Nar” etme bu yüreği
Dünyadaki iblislere verme bu âdemi.

Ahhh Umay! bilirim başın ağrır, sırtın ağrır
Her yağmur damlası sana baş kaldırır
Beyininde hesaplar, savaşlar, gaziler
Ceylan yaralı artık gidelim der
Gidelim buradan cebimize bir avuç güneş alıp
Takvimsiz, vakitsiz, zamansız yerlere varıp
Hesabı, kitabı, savaşı ellere bırakıp.

Beş yıl arafta senden haber bekledim
Sensiz dünyaya heyhat! dedim
Kadere isyana tövbe eyledim..
Sen bana karanlığımda irşad oldun
Kalbimin tam ortasına dokundun
Ben sende Mekke’yi Medine’yi buldum.
Sesinle bu dünyada doğruldum.

İsa’yı sadece bir bebek sandılar
Meryem’i İblisin uşağı yaptılar
Önce İsa’yı iblisleştirdiler
Sonra İsa’yı incilleştirdiler
Takvimleri İsa ile başlattılar
Meryem’i anası yaptılar

Bu Zamanın adaletsizliğinde
Bin asır bekledim ecelimle
Sensiz ecelimi 12 havariyle bekledim
En ağır hastalıkları Eyyüp eyledim
Sensizlikle ruhum ölürken
Bedenimin ölümünü göklerde bekledim.
Sanma ki kendimi İsa sandım
Ben sadece seni Meryem yaptım

Sensiz her gün Zülfikar gibi keskindi
Sensiz an ve an iğrençti
Kılıç bir dakikada alırken canı
Sensiz güne doğmak çok büyük acı
Hadi gel tamam dersen
Yeniden güneş olur bu beden