adı kalsın dünyada
bir ağaç dikenin
şanı kalsın dünyada
insan çilesi çekenin
nefes vermez gönüle
ister hanlar önüne
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
adı kalsın dünyada
bir ağaç dikenin
şanı kalsın dünyada
insan çilesi çekenin
olgunlaşmak acı ile, ad ise dikilen ağaçla anıtlaşıyor.Gönlünüze sağlık hocam.Bir dev çınar gibi ayakta kalabilene aşk olsun.saygılarımla
Üstadım ! İnsan çilesi çektiğiniz nasıl da belli ! Yüreğinizden fışkırıyor bu sözler ! Hayatın kıymetini insanın çilesini çekenler bilir ! Kimler mi çeker Üstadım ? Sizin gibi kültür elçileri !
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta