Oydu Amata. Yüreğimde güven tuğlalarını ustaca inşa edip,ardından hiç gözünü kırpmadan yüreğimi kendi enkazının altında bırakan oydu…
İnanabilirsin bana demişti. Güvenebilirsin. Sevebilirsin… İkiletmeden her sözünü dinledim.
İnandım,
Güvendim,
Sevdim… Hemde ne inanmak,ne güvenmek,ne sevmek… Dinle bak anlatayım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta