Adı kalbimde kalan şiir Şiiri - Leylaa E ...

🥀Adı Kalbimde Kalan şiir🥀

Gözlerinle başlayan bir geceydi bu,
Sabahı olmayan türden…
Kalbim sana doğru yürürken
Yolun ortasında yoruldu umut.
Sevdim seni,
Bir yanlışta ısrar eder gibi,
Her susuşumda biraz daha
Kendimden eksilerek.
Sen vardın,
Ama dokunamadığım kadar uzaktın,
Adını andığımda
İçimde ağır bir sessizlik çökerdi.

⋆.✮ 00𝓛𝓔𝓨𝓛𝓐𝓐___✮.⋆

Aşk dedikleri bu muydu?
İçinde kalmak isteyip
Her gün biraz daha
Boğulmak mıydı?
Ben seni beklerken
Zaman benden vazgeçti,
Gülüşüm yüzümde kaldı
Ama içime uğramadı bir daha.
Ne gidişine kızabildim
Ne kalamayışına alışabildim,
Sevmek bazen
Kaybetmeyi baştan kabul etmekmiş.

⋆.✮ 00𝓛𝓔𝓨𝓛𝓐𝓐___✮.⋆

Geceler uzadıkça
İçimdeki sabır kısalıyor,
Uykularım seni beklemekten
Erken yaşlanıyor.
Bir yanım hâlâ sen diye atıyor,
Diğer yanım susmayı öğrenmiş,
İnsan kalbi
İkiye bölününce
İkisi de yaşamıyor.
Sana anlatamadığım her şey
Omuzlarıma yük oldu,
Gülümserken bile
Ağır bir yorgunluk taşıyorum artık.

⋆.✮ 00𝓛𝓔𝓨𝓛𝓐𝓐___✮.⋆

Aşk böyle bir şeyse
Kimse masum değil bu hikâyede,
Ben çok sevdim,
Sen geç kaldın,
Zaman ise hiç affetmedi.
Gidişin bir son değildi,
Ama kalışın da bir umut bırakmadı,
Ben en çok
Yarım kalan cümlelerde
Kayboldum.

⋆.✮ 00𝓛𝓔𝓨𝓛𝓐𝓐___✮.⋆

Şimdi içimde
Adını anmadan da
Seni hatırlayabilen bir kalp var,
Bu belki de
Sevmenin en acı hâli…
Ve ben artık
Seni özlemiyorum sanma,
Sadece alıştım
Yokluğunu taşımaya.
Aşk bende kaldı,
Sen başka bir hayata geçtin,
Bazı vedalar
Söylenmez…
Yaşanır.

⋆.✮ 00𝓛𝓔𝓨𝓛𝓐𝓐___✮.⋆

Adını kalbimde kilitledim,
Anahtarını zaman aldı,
Ne açabiliyorum
Ne de vazgeçebiliyorum.
Bu hikâye
Mutlu bitmedi,
Ama gerçekti…
Ve en çok da
Bu canımı yaktı.