Adı kader idi yükü kederdi
Bu yük ağır geldi yoruldu kader
Elbet oda mutlu olmak isterdi
Küstü de bahtına darıldı kader
Umudun peşinden koşar giderdi
Bitip tükenmedi çoğaldı derdi
Hayatla canhıraş savaşta verdi
Bu savaşta kaç kez vuruldu kader
Temiz yürekliydi sözde dinlerdi
Kendinden hayata çok ödün verdi
Sessiz, sessiz köşesinde inlerdi
Dost bildiklerine kırıldı kader
Sormadılar hatırını halini
Çevirmezdi selam verip geleni
Dostu sandı her yüzüne güleni
Dost diye kimlere sarıldı kader
Dimdik durmalıyım dedi yıkılmam
Mücadele vereceğim ben yılmam
Pes etmem kimseye ben köle olmam
Diye,diye öldü dirildi kader
Dostum sandıkları vefasız çıktı
O dert anlatmaktan usandı bıktı
Bütün anılara çakmağı çaktı
Sıladan gurbete sürüldü kader
Kayıt Tarihi : 30.7.2009 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalem, yürekten tüten dumanlarla yazmış, mürekkep yerine...
Güzeldi Yusuf bey,
şiiri ve sizi gönülden kutluyorum,
sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
Tebrik ediyorum kaleminizi Sn Değirmenci..
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (34)