Adı İstanbul Şiiri - Hicret Katırcı

Medeniyetin beşiği, aşıkların seviştiği,
Denizlerin birleştiği, toprakların kesiştiği,
Gökdelenlerin, kulelerin uzayla birleştiği,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Köprülerle, tünellerle, birbirine bağlandığı,
Nice anaların yüreklerinin dağlandığı,
Taşı, toprağı altın diye algılandığı,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Ne ararsan her şey var, onda bulursun,
Yolunu izini kaybedenleri çok görürsün,
Dikkat ha kapkaçtan soyulursun,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Görenler hayran olur toprağına taşına,
Akıl almaz üst üste konan Çemberlitaş’ına
Tarih kokan Dolmabahçe, Beşiktaşı’na,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Kadıköy’den Üsküdar’a giderken,
Aklıma geliverdi.. Beykoz birden,
Sahilinde işkembe, paça yerken,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Beykoz iskelesinden bindik motora,
Boğazın masmavi sularını yara yara,
Ulaştık bir başka güzellik Sarıyer’e,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Rumeli Hisarı, Bebek, Ortaköy derken,
Eminönü iskelesi, sandalda balık yerken,
Sultanahmet, Gülhane Parkını gezerken,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Beyazıt Meydanı’ndan inerken Aksaray’a
Uğramadan geçemezdik Topkapı Sarayı’na
Cümle insan hayran, Yerebatan Sarnıcı’na,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Galata kulesinden seyrederken bu deryayı,
Bir daha yaşamak isterdim eski sevdayı,
Uğruna kaybetsen değerdir bütün dünyayı,
Bir yer vardı aklımda, adı İstanbul.

Geldim birden Eminönü vapur iskelesine,
Kulak verdim çınlayan martıların sesine,
Aşık oldum yakamozdaki kız kulesine,
Bir yer vardı aklımda adı İstanbul.

29.03.2006 Çanakkale
Hicret KATIRCI