adı 'i' harfi ile başlayan bir kadına...
artık bu senin için son yazı.sana benden gidecek başka kelimeler yazılmayacak.mutluluk bir zamanlardı diye hatırlarız andığımızda birbirimizi.belki gün gelir bir cadde başında karşılaşırız ve hiç tanımıyormuş gibi geçeriz.ağladın...ağlamana hiç bir zaman dayanamazdım...dayanamadım.şimdi hoş geldin hüzün...hoşgeldin yalnızlık...bayan yalnızlık...sokaklarda ki çocuklara bakınca beni hatırla.Anlamadan hiç bir insanı yargılama bunları bir öğüt olarakta alma sadece içimden geldi.öylesine yani...
Artık şunu çok iyi biliyorum bugulanmış camların arkasından gelen yıllar farklı olmuyor.Ayrılık çanları çaldığı zaman en fazla için sızlıyor gidenlere alışıyor yüreğin...alıştırıyorlar....
Artık senin için bir yazı yazılmayacak aslında hiçbir kadın için yazılmayacak sadece yalnızlığıma...sadece kendim olan bana.evet seviyormuş insan...kaybettikten sonra kazanabiliyormuş,kazandıktan sonra kaybedebiliyormuş.yaşam bu döngü içerisinde varoluşumuzu simgeliyor...kızgın değilim sana ve olmayacağım.herşey için minnetarlığımı sunarım.sevdiğim için seni kimse benim gibi sevemeyeceği için teşekkürederim...bu yazı sana yazıldı ama bütün yayın hakları yalnızlığıma aittir...adı i olan kadının son fotoğrafı çekmecede duran parfüm kokulu mektubun içindedir...
Kayıt Tarihi : 22.7.2004 17:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!