Adı Gizem Şiiri - Ufuk Çoban

Yine fırtınalar koşuyor içimde,
Ben her zamanki gibi dinleyiciyim sadece,
Söz hakkı olsaydı düşlere,
Fırtınalar yağmursuz olurdu, ışık saçardı geceye.

Adımlar sessiz yine, yürürken sensizliğe,
Küskünlük ne güneşe, ne de bulutsuz geceye.
Seni görmek için taşlanan kadere,
Yol vermeyen aynalara, aşılmayan duvarlara.

Açılmayan bir ışık, kaynağı varken,
Bakmayan bir göz, sahibi varken.
Zaman bir nehir, durmadan akıp giderken,
Sen de benden uzaktasın, söyle neden?

Seni içinde tanıdığım bir fırtına,
Bir fırtına ki, bana yalnızlığımı fısıldayan.
Güneşim yok, ışığı kiminle gizlesem,
Düşlerimde de biri var, adı gizem.

26/06/2000