Adı Gibiydi Zülfikar Şiiri - Perinur Olgun

Adı gibiydi Zülfikar
Sevdi mi tam severdi kadınını
Bırakmazdı ele güne..
Kara bıyıklarının arasından bakardı,
Toz kondurmaz ona,
Sevdiğini gözü gibi severdi.

Adı gibiydi Zülfikar
Sevdi mi tam severdi kadınını
Bir kadın sevdi, tam sevdi Zülfikar
Önce yandı yüreği kapkara oldu bıyıkları gibi
Ellerini tuttu mu yüreği olurdu çocuk gibi..
Çok istedi, hep istedi Zülfikar şirin gibi
Sevdikçe filizlendi Zülfikar..
Dal dal çiçek oldu.
Sevgisi yere göğe sığmaz oldu.

Pamuktu elleri severken,
Oysa demirdi, demiri bir bükerken çalışırken
Hep pamuk ellerliyle sevdi sevdiğini Zülfikar.

Üzümdü gözleri, fıstıktı gülüşü, hoştu
Sevdiği onu sevdi taştı coştu..
Bir gün fazla sıktı güzelini
Ellerinden uçtu gitti
O dönülmez kuştu..

Adı gibiydi Zülfikar
Sevdi mi tam severdi kadınını
Bir kadın sevdi, tam sevdi Zülfikar...

16.09. 2006 8.47