Adı Gece Şiiri - Bediioğlu Tarkan

Herkes uyurken uyanıyor kuytu köşelerde adı Gece,
Hayalleri düşleri yaşıyor yapa yalnız ve sessizce,
Gözyaşları aksa da inlese de yüreği çaresizce,
Gidecek başka yeri de kimsesi de yok karanlık var sadece.

Bir sigara yakıyor zaman ilerliyor üşüdü biraz,
Dumanı içinde dağıldı dudaklarından çıkan çok az,
Bir sahil gecesi düşlüyor mevsimlerden yaz,
Yine gece yine yalnız dört duvar ve ayaz.

Dalga seslerine karışıyor çakıl sesleri,
Uzaklarda bir deniz var bu onun esintileri,
Kokusu da girdi pencereden sanki içeri,
Gece de olsa yalnızda olsa dost oluyor düşleri.

Ufuk yok, beyaz yok, mavi hiç yok
Güneş sanki kalbine saplanan bir ok,
Aydınlığın hatırlatacağı acıları çok,
Günün anıları silinmiyor geceler gözyaşına tok.

Güneş doğacak sanki korkular artıyor,
Dalga sesleri kesildi esintiler kokular gelmiyor,
Aydınlanacak eşyalar anılar ve gidişin canlanıyor,
Sensiz bu odada ölüm var, Gece uykusuna dalıyor.