Küçücüktü elleri, dudakları gibi incecik
Üşürdü içine sonbaharlar estiğinde
Gözleri Eylül olurdu
Yüreği sevmelerden suspus
Bin parça ayrılıklarda
Sırçadandı şatosunun pencereleri
Düşe kalka her dönemeç yeni umut
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;