Adı Çıkış Şiiri - Hakan Kurt

Daha altı yaşında
Doğuştan arkadaşım
Şimdi yaş otuz
Daha kimileri için
Büyümemiş Diliskelesi'nin
Top oynayan kısa pantolonlu
Zamanları
Babasının öğrettiği gibi
Elimizden tutup
Bakkallara götüren
Yaşamımın Ağrılı delikanlısı

Hiçbir arkadaşım
Kürt olmamıştı benim
Küçük ve suntadan tavanlı evlerinin
Önünde erik ağaçları
Ayva ağaçları
Hayat ağaçları
Kız kardeşleri
Erkek kardeşleri
O günkü haliyle
Aklımda benim
Yürüyerek gittiğimiz evlerinde
Şen
Hür
Çocuk olmanın adı
Ve lisenin ne olduğunu
Anlatan
Ağabeyimiz
O çıkışın
Ve farklı olmanın
Peşindeydi
Biz ise çocuk olmanın
Daha bize sıra gelmemişti
Bir ara koptuk
Silindik akıllardan
Sadece haberi geldi
Acılı zamanlardan
Ölmüştü..
Yaşatacak kadar büyümüştü
Kalbini bir çocuğa verip
Bir ömrün defterini kapattı diyecektim
Oysa ki
Şimdi ise
Sararan resimlerde kaldı
Düğününde aceleci
Komiklikler yapan
O insan