Adı büyümekse,
Korkmuyorum artık gökgürültüsünden...
Ağlamıyorum gidenlerin ardından günlerce...
Acıtmıyor canımı kimsesiz çocuk gözleri...
Ve artık kendi kimseizliğimi görmüyorum onlarda...
Adı büyümekse,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Haklısın,Evet, bu büyümek,bencede hep çocuk kal,bırak kendini,ruhundaki çocuğun kollarına, başka türlü yaşamanın güzelliği ne ki?
bu güzel şiir için daha yüksek puan yoktu
bu güzel şiir için daha yüksek puan yoktu
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta