Adı Bende Saklı Bir Erkekti İstanbul

Adı bende saklı bir erkekti İstanbul
Dilimde duam
Dizimde derman
Ömrüme ferman
Adı bende gizli kaldı şiirlerimin
Şafak türküleri gibi

Hayaller biriktirdim habersizce
Dile getirilemeyen
Söylenemeyen
Ve
Tepki alırım diye gizlenen
Adı bende saklı kaldı velhasılı
Düşlerimin.

Kolay olmayacak demiştim kendime
Kolay olmayacak içimden
Seni
Bu sevdayı kazıyıp da atmak
Beni bensiz
Beni sensiz
Beni sessiz
Beni ıssız
Bırakıp gittin arkana bakmadan
Ayak seslerini özledim Ey Yâr...

Deniz kenarındayım
Arabada
Yan koltukta
Sarı saç telin var, demiştin bir mesajında
Aşk bu değildir can
Söke söke alırsın vermezlerse
Ve hatta
Sökülmüş de bekliyordum
Bizim sokakta...
Adı bende gizli bir şehir oldun İstanbul...

Oysa bir zamanlar
Güneş benim gözlerimden doğar
Mehtap bakışlarımda yıkanır
Yakamozlar dökülürdü kirpiklerimden
Hırçın dalgaları vururdu yüreğinin kıyılarına
Deniz gözlerimin...
Düşlerinde konaklardım sessizce
Özlemlerindeki gibi...

Nazlı gelinciklerin
Dağ başı sedalarına benzeyen
Yağmur yüklü bir buluttun önceleri
Sonra...
Sonra yalnızlığım oldun dolu dolu
Yüreğime yağdın acımasızca...
Sahipsiz kaldı hıçkırıklarım
Ve
Adı bende gizli bir erkek oldun İstanbul...

Eylül Gökdemir