Küçüktü.
Büyüktü şüramda
Bakışırdık.
Sınıflarımız karşı, Karşı
Gönüllerimiz iç içe
O Şatoda
Ben tam ona karşı..
Yemekhane sırasında
Hep arkamda durur
Sıfıra vurulmuş kafamla
Bu gün
Kabak mı var ne, der,
Dalga geçerdi.
Fırsattı;
Sevgimi söylemek. için
Düştüm peşisıra
Yemekhane çıkışı.
Kırmadı beni.
Gittik.
Oturduk. Çamların altına.
Günlerden pazar dı.
Sarımı sarıydı saçları
Gözleri,
Karşıyaka mavisi İzmir.
Bir göçmen beyazlığıydı teni.
Yandım
oda yaktı beni.
Oturduk.
Anımsamıyorum dediklerimi.
Güneş yakmıştı ikimizi.
Adı bende saklı
Gönlü güzeldi
Gözleri bir başka güzel
Saçları tellim tellim sarı
Yaktı yüreğimi
İzmir in Karşıyakalısı
Kaybettim.
Aradım bulamadım
Kaybettiğime yanıyorum.
Şimdi.
Kayıt Tarihi : 28.11.2009 02:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlüne sağlık.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (8)