Adı Bende Şiiri - Aygül Zade

Adı bende...
Dudağıma değmez ismin, kalbimde saklı sessizce.
Bir ben bilirim seni,
Bir de yıldızlara anlattığım gecelerce.

Kimse bilmesin bizi…
Bırak, gölgem gölgene değsin yeter,
Bırak, gözüm gözünü uzaktan sevsin…
Bir adım ötemdeyken bile
Yüreğime kilometrelerce uzak olsan da razıyım.

Aşkımızın bir fotoğrafı yok,
Bir sözü, bir izi, bir izi taşıyan mektubu bile…
Ama kalbimde seninle çizilmiş binlerce resim var,
Ve her biri, sadece bana ait olan bir sır gibi duruyor içimde.

Adınla başlamam sabaha,
Ama seninle biter her gece.
Adını kimseler duymasın istedim,
Çünkü bilseler, senin ne kadar özel olduğunu anlarlar belki de…

Bizim sevdamız sokaklara sığmaz,
Ne bir kahvenin köşesine,
Ne de bir masada oturulup anlatılır cümlelere.
Bizimki sadece “hissetmek”…
Sadece uzaktan bir tebessüm,
Bir göz kırpışı,
Bir susuşta bin “seni seviyorum” saklamak…

Kimse bilmesin…
Çünkü insanlar bilince bozulur en güzel duygular.
Ben seni kirletmeden, konuşmadan,
Sadece içimde çoğaltarak yaşamak istedim.

Seninle yürüdüğüm sokaklar hâlâ sessiz,
Adımlarımızı duyan sadece rüzgar…
Adın dudaklarımda değil belki ama
Kalbimde her atışta yankılanır.

Adı bende bu sevdanın…
Senin adın yok, bizim adımız yok…
Ama bir bakışınla yazılmış milyonlarca şiirim var.
Bir sen varsın, bir de senin yokluğun.
Ve ben o yoklukla var etmeye çalıştım seni her gece…

Kimse bilmesin bizi,
Çünkü kimse anlayamaz bizim gibisini.
Bizi anlatmaya cümle yetmez,
Sadece hissedilir,
Sadece yaşanır…
Sessizce, gizlice,
Ama en derinden,
Ve en gerçek hâliyle…

Adı bende…
Ve hep bende kalacak.
Sen hiç duymasan da,
Bu kalp seninle dolacak…
Kimse bilmesin bizi…
Ama ben seni
Bir ömür boyu
Seveceğim sessizce…
Aygül Zade ✍🏻