Ağlıyordu.. İzlerken pencere kenarındaki kuşları..
Adım Bahar diyordu da bir tek o görmüyordu yüzündeki erken gelen kışı..
Saati hep 3 ü 10 geçiyordu..İlerlemese de olur, yeter diyordu tik tak ları..
Hikayeler anlatıyordu..hep aynı hikayeler..İlk kez anlatma heyecanıyla..
Ve hiç sönmüyordu sigarası.. Yarım yamalak nefesiyle..
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
simsiya bir çocuk ölmüş bu şiirde...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta