Aldığımız en ağır yaraydı belki bu
Ayrıldı ellerimiz
Son kez bile birbirine değmeden
Ardımıza bakarak gidiyorduk
Gitmeyi istemesekte gidiyorduk
Aldığımız en ağır yaraydı bu
Ve karanlık çöküyordu şehre
Bu ayrılıkta
Sen yoksun diye
Yıldızlar dahi parlamıyor
Veya bana öyle geliyor
Yüreğim kanıyor
Acısını dahi hissetmiyorum
Aldığımız en ağır yaraydı bu
Ve adı ayrılıktı....
Kayıt Tarihi : 29.10.2007 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sonunda ellerin bile birbirine değmeden gidişin adıydı ayrılık...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!