Söylendi adam kalkarken mavi tren
kendince -kendi kendine
Umut karası bir çift göz asılı kaldı yüreğinde
Hüzün dağılmıştı etrafa
Bir çiçeğin fotoğrafını çeker gibi -bakakaldı sevdiğinin ardından
Kanarcasına ağlayan gözleriyle
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim