Adı Ayrılık Şiiri - Murat Ulaş

Adı ayrılık olan şiirler yazmaya başlamıştın
Ama ben hiç anlamamıştım
Çünkü ayrılığı hiç yaşamamıştım.

Oysa şimdi anlıyorum gözlerindeki manayı
Gülüşündeki derinliği,
Oğlum deyip sıkıca sarılışını

Oysa şimdi anlıyorum geceleri neden ağladığını
Düşlerinde evladım diye sayıklayışını
Ve her sabah gözleri yaşlı uyandırışını

Biliyor musun anne

Şimdi anlıyorum varlığının kıymetini
Uzakları yakın edişini
Derdimle dertlenişini
Ağladığımda beni teselli edişini

Şimdi anlıyorum anne
Tek sevdam senmişsin bu dünyada
Yaşamamın manası senmişsin
İçtiğim suyun, yediğim ekmeğin tadı senmişsin

Şimdi yoksun ya anne
İnan ağlamayı bile beceremiyorum
Ne zaman niyetlensem bir şeye
Seni kaybedişim geliyor aklıma
Daha büyük acı olamaz diyorum
Ağlayamıyorum.

Ben kahraman değilim anne,
Ben meczup değilim anne,
Ben gamsız değilim anne,
Dayanamıyorum yokluğuna.

Ne zaman bir çocuk görsem
Annesinin elinden tutmuş,
İşte o an dünyam kararıyor anne
Ne vardı bu kadar erken gidecek
Daha on üç yaşında bir sübyandım
Hayatın bu acımasız çarkına
Nasıl terk ettin beni anne.
Nasıl kıydın oğluna, kınalı kuzuna.

Özlüyorum anne çok özlüyorum.
Ve her gece dua ediyorum Rabbime
Beni sana kavuştursun diye
Sen de dua et anne sen de dua et….