ne güzel günlerdi onlar...
fesat karlara inat uykusunda süslenmiş bir vadiydik
sabahın çiyleri bile yeterdi düşlerimizi sulamaya
biz telaşlı arıların aradığı çiçeklerin soyaçekimiydik
henüz hazır değildi dallarımızdaki meyveler olmaya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
aşktı
koynumuzda besleyip yarınlara büyüttüğümüz adı bebeğin /
ayrılıktı
bizi kendi kuyularımıza mahkum eden sondaki derbederliğin.”
şiir olmuş..okunası..
Saygılar..
Güzeldi Şairim, kaleminiz daim olsun
Saygıyla Ümran Tokmak
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta