Katran karası gecelerde hüküm giydim ben
Gözlerine ilk baktığımda ezberlediğim bütün şarkılarım lal oldu
Kafeste beslediğim kuşlarım özgürlüğe uçtu
Bir mapus oldum yokluğunda birde gardiyan
Demir parmaklıklarda bıraktım su misali akan gençliğimi
Ne işkenceler gördüm şafak vakti tecrit odalarında
Prangalar ayaklarımda
Birde yetmemiş gibi sensizliğe sürülüyorum hey sevgili
Sessiz çığlık oluyorum çoğu zaman sensiz gecelerimde
Kabuslarım var artık benim
Seni korkularımın için saklıyorum bulamasınlar diye
Bunun kurtuluşu bunun sonu yok sevgili
Ben her yokluğunda ne işkenceler gördüm
Gördümde bin kere öldüm
Adın vardı sadece evet adın kaldı hatırımda
Adın aşktı
Gerisi masaldı be sevgili sonu olmayan bir masaldı.
Kayıt Tarihi : 24.5.2018 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mutluluktu gözlerimin içini güldüren sarhoş misali seviyorum seni diye nara attıran artık biliyorum seni adın aşk senin.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!