onun,
elleri yoktu;
beni tutuyordu...
beni çekiyordu...
beni sarıyordu...!
bu işleri,
elsiz-kolsuz nasıl yapıyordu?
onun,
gözleri yoktu;
beni görüyordu...
beni tanıyordu...
beni sarıyordu...!
bu işleri
kaşsız-gözsüz nasıl yapıyordu?
onun,
dilleri yoktu;
beni çağırıyordu...
beni bağlıyordu...
beni sarıyordu...!
bu işleri
dilsiz-sözsüz nasıl yapıyordu?
onun,
adı AŞKTI...
ele,göze,dile ihtiyacı yoktu...
Fikret Turhan-Yalova,
23.07.2015
Kayıt Tarihi : 23.7.2015 08:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
adı AŞKTI...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!