gözlerim kan çanağı
uykusuz gecelerimin devşirmesi bir kaypaklık yaşıyor, gün
ağır ve miladi bir koku seriliyor üzerime
bir çamur sıçraması mesafedeyim tüm yollara
çıplaklığımı çamurla örterken
antik kent kazılarında bulunan heykellere dönüyorum
kırılan kollarım ve kanatlarıma fırça telleri değiyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Uzunca zamandır bu kadar güzel, derin ve anlamlı bir şiirini okumadım Murat. Aslında yazabileceğini ve kumaşını iyi bildiğim için söylüyorum.
Sevgi, selam ve tebriklerimle:))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta