Yokluğumun nihayeti gülüşünde..Gülüşünün ebediyetiyse sol yanımda..
Elinde bir kara kalem
Çiziyorsun ya mutluluğumu
Ol diyorsun oluyorum..
Pastel boya elinde
Boyuyorsun günlerimi gecelerimi
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta