Adı Ali'ydi,Sevdası Vatan

Adam; bir gün,sahil kenarında,
Oturmuştu öylesine bir kenarda.
Ülke meseleleri takılmıştı aklına,
Son durumlar dokunmuştu kanına.
Abede imefe ve bir sürü kansız!
Düşünceler istilasınday dı,amansız.
Düşünüyordu belli belirsiz,
Denizi taşlıyordu bir yandan da,
Yerde bulduğu ne varsa.
Dalgalar yay çizip büyüdükçe,
Hesaplaşıyordu geçmişle,
Ve gelecekle.

Köylü çocuğuydu,
Adı Ali'ydi.

İmkansızlıklar içinde büyümüştü
Köy odalarında.
Toplanırdı akşamları
Köyün çobanı,emektarı,
Birkaç köylü ve muhtarı.
Bazen kurarlar dı,
Bir çırpıda hökümatı.
Olmadı bozarlar dı,
Yeniden kurarlardı.
Ne,Sözde Baba,
Ne karaoğlan,
Su dökemezlerdi ellerine,
Diyecek yoktu hünerlerine.
Zaten zor işti o yıllar;
Karaoğlan kursa baba yıkar,
Baba kursa Karaoğlan var.
İyi çalışırdı otel de lobiler,
Transferdi hobiler.
Kendi kendine mırıldandı,
‘’KAYIP YILLAR’’dedi.
Kim ne kadar suçlu bilemedi
Efsaneydi Başvekil Menderes
Köy odalarında birinci ders.

Ali' nin ilkokula gittiği yıllar
Talebeye süt tozu dağıtırlar
Ve ne idüğü belirsiz yağlar
Sevmedi Ali,yiyemedi
Sevseydide yemezdi
Gerçeği bilseydi
Uyuşturup beyinleri
Etkileyip genleri
Bilseydi içermiydi
İçmedi zaten,içemedi
Marshall dı yardımın adı
Menderesten kalmaydı.

Düşündü;
Amerika bu,boru mu?
Karşılıksız yardım olur mu?
Hem Marshall, keriz mi?
Gavur mu uyanık,biz mi?
Afrikayı da ekmekle,incille kandırmadı mı?

Zor da olsa okumuştu,
Otel odalarında.
Erken yakalanmıştı fikir çilesine,
Belki ondördü ya da onbeşinde.

Sevda çekmeye bile vakti olmadı,
Onun en büyük sevdası vatan dı.
Düşündü ve kızdı içinden;
Ne değişmişti ki geçmişten!
Dün,Nato,Çekiç Güç vardı güya dost,
Bugün AB sırtında kurttan post,
Amerika dersen sahte dost.
Kendine herşey mubah
Sana haini tecrit günah
Nerde insan hakları?
Dayatmayla çıkarır yasaları
Teröristin hakkı var
Güya insanmış gibi
Benim şehidimin
Yok mu? sahibi
“VAR’’dedi yüreğinin en derininden
Bir sızı hisestti o an ciğerinden
Ayağa kalktı sinirden,
Ahh çekti kederinden;

‘’NE ZAMAN UYANIRIZ? ” dedi, kendi kendine
Dağınık kalan sular toplanır mı? bendine
Geçmişini kaybettin bari bak geleceğine
Sen yanıldın madem doğruyu öğret nesline’’

O an; attı bütün karamsarlığını
Düşündü, mırıldandı…
'Nice ihanetler gördü bu millet
Ne korkuya kapıldı ne bir zillet

Doksanüç harbini,
Çanakkale’yi düşündü,
Türk milleti bu, lazı,kürdü,çerkezi,ayrı gayrı görmedi
Kan döküp, can verdi düşmanına,çakıl taşı vermedi

‘’Büyüklüğündendir” dedi,çok olması düşmanın
Sorulur elbet bir gün hesabı,her şehidin kanının

21.10.2007/İst