Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
Sevgiyle bakardı yarına...
Geleğe umut diye seslenirdi
Bir şişe şarap eşliğinde...
Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
Hayali resimler çizerdi duvarlara
Bazen boynu bükük bazen hüzünlü
Yalnız geçen gecelerde...
Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
Fırtınalar kopardı yüreğinde,
Hayata meydan okumuş,
Sokakların tam ortasından...
Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
En büyük kâbusuydu yaşam,
Okyanustu aşması gereken,
Dalgaların eksik olmadığı...
Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
Tek çareydi onun için okul,
Bir başınaydı zalim orduya karşı,
Çaresizliklerin yıldıramadığı…
Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
Kaderdi her daim anlaşamadığı,
Şiirler yazardı adını kimsesiz koyduğu,
Kalbi kırık yaşlı gözleriyle,
Bir dostum vardı okul yıllarımda, adı Ahmet
Azmin zaferini kutluyordu en sonunda,
Gelinlik giydiremediği eşiyle,
Mutluluğa yelken açan…
02-06-2009
Kayıt Tarihi : 2.6.2009 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üniversite yıllarımda okulun ilk günlerinde tanıdığım sınıf arkadaşım sevgili Ahmet MEŞEKIRAN arkadaşımın yaşam hikayesinden esinlenerek yazdığım bir şiirdir. Şiirdede anlatmaya çalıştığım gibi bu arkadaşım malesef Anne ve baba boşanmalarından sonra sokaklarda büyümeye mahküm edilmiş, Çocuk yaşından bu yana kimseden yardım, sevgi, görmemiş, sokaklarda yaşanılabilecek tüm tehlikeleri yaşamış bir arkadaşım. Hayatını kitap, selpak, kart postal satarak sağlamanın yanı sıra kendi imkanlarıylada eğitimine devam etmiş... Tek kurtuluşu okuyup adam olmakta gören sevgili Ahmet onca zorluklara rağmen üniversite sınavlarındanda güzel bir puan alarak üniversite okumaya hak kazanmış ama üniversite okumakta kolay değil tabi. Arkadaşımızın vermiş olduğu yaşam mücadelesinin yanında birde okul masrafları eklenince neler çektiğini bir ben bilirim. Okuldan çıkar çıkmaz işlek caddede kart postal satarak ertesi günkü harçlığını çıkarır hafta sonları hammallık, iş yeri açılışlarında bazen palyanço, olurdu devletten aldığı bir burs vardı ama bilirsiniz işte okula gidip gelmeye yol parasına yetmez... Okulunu bütün bu zorluklara rağmen başarıyla bitiren Sevgili Ahmet bizlere örnek olmanın yanında elimizdekilerin değerini bilmemiz konusunda öncü olmuştur. Okulunu bitirdikten sonra güzel bir işe yerleşen Ahmet bu sıralarda da bir kız ile karşılıklı aşk yaşamaya başlamıştır. Kimsesi olmadığı için Kızı babasının vermemesi üzerine anlaşarak kaçıran Sevgili Ahmet çaresizlikten düğün bile yapamadan yuvasını kurmuş hayatını ufak şeylerden mutlu olmasını bilen eşiyle itam ettirmektedir... Saygıyla değerli yorumlarınıza sunarım...

Allah yardimcilari olsun sahipsiz kalan cocuklarimizin...
Yazan Yüreginize Saglik...Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (7)