Döküntülerini topluyorum ortalıktan,
Viola sesiyle uyanılan sabahlarında,
Bu yırtık duvar kağıtlı şehrin...
İkinci mi kaçıncı bilmem ama,
bir dünya savaşından kalma pianonun başında,
çalan parmakları dururken küçük kızın hala ve hala,
döner merdivenlerden aşağı kayarken,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta