Adeta Şiiri - Orhan Börcek

Bu acı hiç yabancı gelmiyor dostlar bana,
Bir yerden tanır gibi oluyorum adeta.
Enkazı yıkık-dökük sancıları aşina,
Can evimden vuruldum ölüyorum adeta …

Ordan-burdan sohbetle dertleşirken yan yana,
Önce eller buluştu tesadüfen can cana.
İşte aynı senaryo şu gözlere baksana!
Deniz, derya, ummana dalıyorum adeta …

Kara sevda filminin bu hangi versiyonu?
Destan olmuş her aşkın hüsran mıdır hep sonu?
Delinecek dağların benim mi ki misyonu?
Her seferde bir Şirin buluyorum adeta …

El-alemden ırakta saklanıp köşe-bucak,
Boğazımda hıçkırık düğüm-düğüm olacak.
Tüm varımı alacak, elde sıfır kalacak,
Yine içim yanacak biliyorum adeta …

Benzerini çok gördüm yanıldım da, kandım da,
Gönle son bir hak verdim onu farklı sandım da.
Yaşadığım maziyi öylesine andım da,
Melül-mahzun halime gülüyorum adeta …