Adet Yerini Bulsun Şiiri - Saadet Ün

ter boğulmalarında gecemin uykusu
iç sızılı bir düşün ortasında uyandı
neden tepemde dolaşıyor bu pembe hayalli ayaklar
ve neden baş ucumda
yalnız kalbimden parçalar çalan çalgıcılar var

tahammülüm yok
hoş sedaların sahte kalabalıklarına
kalkmalıyım yerimden hemen
birini susturmalı
birini de indirmeliyim yere
ama benim
ayaklarım yok!

yoksa
yoksa tepemde dolaşan benim ayaklarım mı
ne işi var şimdi bunların havalarda
neden böylesi pembe hayallerdeler
tam da ter vakti soluk savaşı varken

dayanamam
dayanamıyorum
dayanamadım
bozdu diye sinirlerimi
ve çıksın artık hayatımdan diye
tam ortasından kurşunladım dizlerimi
sustu çalgıcılar
döküldü ayaklarım
yerde
ölmüş olmalı

şimdi
merasim düzenlemeliyim
pembe hayalli ayaklarıma
bir de güzel olmalı mezar taşı
mezar taşının başına
hayal çiçeklerinden
mavi düşlerden ve pembe umutlardan
bir demet çiçek bırakmalıyım
adet yerini bulsun diye