Melekleri kıskandıran yemyeşil gözleri vardı
Dikkatli bakınca binlerce tutku, bir intihardı
Rengi ve şekli zümrütü yaratan füsundandı
En süslü cümlelerim yanında kifayetsiz kalırdı
Şairi şair yapan onlardı aslında
Bir tekrar baksa bir daha bakardın ardından
Tekrarların da son bulmazdı umarsız bakışından
Mevt bile olsan tekrar dönerdin dünyaya
İlah Aden'i o gözlere saklamıştı
Onlar mey akan bir çift ırmaktı
Meye ihtiyaç yoktu, yüzüne bakardın
Bir kere gülse sen sevinçten ağlardın
Kayıt Tarihi : 2.3.2022 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!