Ve gün gelir biter ümitler,
Ümidiyle yaşardı insanoglu, önceleri umuduyla.
Zaman onun önce umudunu aldı elinden sonra ümidini.
Artık kırılmıştı kolu kanadı. Çatlamıştı birkere dudağı.
Ne su kapatırdı o çatlağı ne yama,
Yaralanmıştı bir kere insanoğlu
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta