Ademoğlu Şiiri - Said Toprak

İNSAN

Şeytan yedirmişti o yasak elmayı
Uyanınca gördün imtihan meydanı
Örümcek ağından yapılmıştı hasılı
Hangi kul kalabildi peki ona asılı

İnsana has bu ilk yakılan türkü
Sevgi var ya onun özünde çünkü
Sahipsen tövbe gibi eşsiz bir silgi
Üstünde kalmaz günah ve dengi

Hayatın parlayan en güzel rengi
Sevgiden başka ne olabilir sanki
Rahmanın sığdığı yerdir onun evi
Hakkımızda bulan odur mihengi

Ruhuna kulak ver göklere kanatlan
Yerde kaldı hep mazaretlere takılan
İnayetinle hikmet ilmine vakıf olan
Nefsimizdir vazifemizden alı koyan

İsteme kimseden minnet altına girme
Sahip çık sana emanet edilen herkese
Dilim varmıyor ki bunu söylemeye
Değer mi hiç zillet altında inlemeye

SAİD TOPRAK