Ademoğlu Şiiri - Faris Özyıldırım

Duvarlara asarlar eskimiş bir resmimi
Toprağa bırakırlar yara görmüş cismimi
Belki pişmanlık başlar görse taşta ismimi
Kalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’

Belki çok yorulmuştun belki hayır dönüşün
Anılarda kalacak o zoraki gülüşün
Dünya sensizde döner çiçeksiz çölü düşün
Yolacaklarmış gibi sansın bu ’ âdemoğlu’

Aklım başımdayken de hep deli demiştiler
Sırtımı döndüğüm an etimden yemiştiler
Şaşkınlık içindeyim kör , topal seviştiler
Bulacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’

Yerimde taş olsaydı sabaha çıkar mıydı
Bu kadar günahkarı bulutlar yıkar mıydı
Gözlerden süzülen yaş yol bulup akar mıydı
Dalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’

Sırtımı yasladığım yaradana gümanım
Beni bırakmayacak yardır ilmim imanım
Kim bilir günahkarım belki cennet limanım
Çalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’