Âdemoğlu! Şiiri - Mehmet Şahan

Olduğun yetmez mi nefsin kölesi?
Boynunda zinciri kır âdemoğlu!
Yüzüne aksetsin sözün halesi,
Bağında inciri sır âdemoğlu!

Sevdikçe çoğalır, yemek istemez,
Sevgiye doydum ben demek istemez!
Ne zahmet, ne de güç; emek istemez,
Sonunda sevgini ver âdemoğlu!

Kendi benliğinden başla sevgiyle,
Hak için özünü haşla sevgiyle,
Cehli, karanlığı dışla sevgiyle,
Uğrunda ilmini ser âdemoğlu!

Bin defa incinsen sakın incitme,
Harman et gönlünü asla kin gütme,
Düşman bile olsan su-i zan etme,
Onunda derdini sor âdemoğlu!

Ne ırkı, ne rengi; ak da, kara da,
Bağrı yanmış, kan akmışsa yarada,
Karlı dağlar engel olsa arada,
Yolunda kendini yor âdemoğlu!

Var gücünle üfle harlansın ateş,
Gönlündeki afla nurlansın ateş,
Yaratan aşkına korlansın ateş,
Saranda içini kor âdemoğlu!

İnsana kafanda kurmadan kalıp,
Gönül deryasından ummana dalıp,
Sevgi hançerini eline alıp,
Yaranda kalbini gir âdemoğlu!

Beri gel Şahan’ım yaklaş yanıma,
Ayrı bakma sakın beye, hanıma!
İnsan için uğraş engel tanıma,
Bulanda merdini pir âdemoğlu!