Korelinin oğlu olmak suç mu ki memlekette…
Utangaç duruşuyla sallanır gider Âdem…
Bin bir derdi yüklenmiş garibanlık desen cepte…
Düşünceli düşünceli, dallanır gider Âdem…
Ağarmış önlüğünü hep arkaya bağlıyor…
Konuşurken kendisiyle yüreğinde çağlıyor…
Oturunca bir kenarda bir köşede dalıyor…
Yarınların hayaliyle, tüllenir gider Âdem…
Vur dedi öğretmenim keşke elim kırılaydı…
İçimdeki bir yaradır çok hazin bir olaydı…
Bilmiyordum büyüklere hiç eller kalkar mıydı?
Kıpkırmızı yanar yüzü, küllenir gider Âdem…
Yokluktur hep bir yanı boğulurken dertlerinde…
Koreli ölmüş dediler köyün harman yerinde…
Anasıyla kalakaldı baba da gittiğinde…
Yetimliği de sırtına çullanır gider Âdem…
Vatan borcu ödemeye gitti sülüs elinde…
Askerlik ocağındadır tekbirlerle dilinde…
Döner gerisin geriye çürük var tezkerede…
Döküp yüzünü yerlere, züllenir gider Âdem…
Bir hastalık bulaştı ki Âdem’in ciğerine…
Faydasızdır hekimler sarılmıştı bedenine…
Başım üstüne gelenler dedi kendi kendine…
Şükredenin halleriyle hâllenir gider Âdem…
Akrabam nasılsın sözü çınlar kulaklarımda…
Tebessümle gülen yüzü kaldı hep hatırımda…
Bir Fatiha okuyunca kabristanın başında…
Cenneti Âlâda mesrur, güllenir gider Âdem…
06.06.2016/UYKUSUZ
KAHRAMANMARAŞ
Kayıt Tarihi : 10.6.2016 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!