Dağılmış yeryüzüne Âdem’in çocukları,
Bak; binlerce dinleri, binlerce dilleri var.
Her birinin ayrı ayrı, renk renk bayrakları;
Her birinin görülecek halleri var.
Kimi suyun başını tutmuş korkunç dev gibi!
Kimi yeryüzünü tutmuş tapulu ev gibi!
Kimileri işliyor zulumü ödev gibi!
Her bir topluluğun ayrı ayrı huyu var!
Kimileri bir kasap gibi asıp kesiyor,
Kimileri sert kasırga gibi esiyor,
Kimi açlıktan kimi tokluktan esniyor,
Her toplumun özge ayrı ayrı ünleri var!
Bosna, Keşmir, Filistin, aziz Doğu Türkistan;
Afganistan, Çeçenistan, Somali, Arakan;
Karabağ, Açel/Meruheş kan ağlıyor kan,
Her birinin ağlanacak acı günleri var.
Yaman; insanlık bir kökün, gövdenin dalları,
Uzanmış her kıtaya birçok ulu kolları,
Birden geldi, hep bire gider yolları;
Ayrı görünse de âdem’den bir soyları var!
Kayıt Tarihi : 6.1.2013 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!