Şeridine muhtaç kimlikler, otoban ölüsü zeminde ilerler durur
İz bilmez yol bilmezler, hüsranı mukaddesten görünmez olur
Malumun şahsı yolculukta, zamansız mekânsız kederler bulur
Al alamadığından hakkını, çarkına devrilmiş hezanlar çürür
Tebessümdür maslahatın, arş–ı âlâdan yoğrulan huzura şemsin
Sürüklenen gölgelerdir semada, ıstırabından çalan, feraha koşan
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta