Şeridine muhtaç kimlikler, otoban ölüsü zeminde ilerler durur
İz bilmez yol bilmezler, hüsranı mukaddesten görünmez olur
Malumun şahsı yolculukta, zamansız mekânsız kederler bulur
Al alamadığından hakkını, çarkına devrilmiş hezanlar çürür
Tebessümdür maslahatın, arş–ı âlâdan yoğrulan huzura şemsin
Sürüklenen gölgelerdir semada, ıstırabından çalan, feraha koşan
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta