muhabbetinde deniz, aşk desen serabı hülya
dostta gel dünyanın acıtamadığı yere
sabrı kalbinde sonsuzluk varya gülüm
ne ben benim, ne sen sensin
biz oyuz
bu manayı kalpte bir sel ol ki
ulaşasın deniz
uzak yorgun vücudlu, yorgun ruhlu dünya
insanların kelimeleri havada asılmış
asılan kelimelerde anlamsız düşler
bir tek sözcüğe deymeyen hayat
ben insanım atam adem
bütün buna rağmen eylemlerimde insan bulmak zordur
elime tüfek versem savaşırım
düşünmek bana göre değil
her hiçranı taşırım
düşünmem ki hiçranın alemi insanın kendisi
giderim uzaklara küçükte olsun gerçeğime
sevginin asıl ruhuna
ruhanı kalpte bir insadır yaşamak
Kayıt Tarihi : 3.7.2011 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!