Âdem'den bu yana sınıflandık biz;
Bölündük ülkeler adlar altında.
Ne Musa'dan haber, ne İsa'dan iz,
Bir çağrı bekleriz Tanrı katında.
Özgür hayat varken dinde ilkede,
Vahşet yaşanıyor güzel ülkede.
Her gün bir cinayet, her gün bir ölüm;
Kıyamet dediğin budur belki de.
Bak nasıl akıyor çağlayan nehir,
Ne bir pas görülür, ne üstünde kir.
İnsan et ve kemik, kandan ibaret;
Dil, din ayrılsa da, hak yolunda bir.
Ayaz'ım insanı canda bilirim,
Can için dolaşan kanda bilirim.
Keramet ne saçta, ne sakaldadır,
Kâmil insanı, irfanda bilirim.
Kayıt Tarihi : 21.7.2006 06:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/21/ademden-bu-yana.jpg)
HACİ TİMURTAŞ 2
Vahşet yaşanıyor güzel ülkede.
Her gün bir cinayet, her gün bir ölüm;
Kıyamet dediğin budur belki de. ''
tebrik ederim.aynen katılıyorum.slm.
Hem duygusal, hem düşünsel açıdan insanı sarıyor.
TÜM YORUMLAR (24)