Turab-ı âdem, çıkınca ademden,
Nev-i beşer demlendi, o demden,
Varlık kadar ademi, çıkardı künden,
Habbede, meyvede, aynı madenden,
Geldiler ki, ruhani bir alemden,
Gördüler ki, alemde alem, bir sihirden,
Geçerken rahme, ervah seferinden,
İki guruha ayrıldılar, birden,
Guruh-u erbaa ki, mayesi nur, cennetten,
Guruh-u eşkiya ki, ıslahı ancak cehennemden…
Kayıt Tarihi : 11.5.2016 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!